Latin edit

Etymology edit

From mūt(ō) (to exchange) +‎ -uus.

Pronunciation edit

Adjective edit

mūtuus (feminine mūtua, neuter mūtuum, adverb mūtuō); first/second-declension adjective

  1. borrowed, lent
  2. (by extension) in return, in exchange, mutual, reciprocal
    • 1687, Sir Isaac Newton, “Lex III: Actioni contrariam semper et æqualem esse reactionem: sive corporum duorum actiones in se mutuo semper esse æquales et in partes contrarias dirigi.”, in Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica:

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mūtuus mūtua mūtuum mūtuī mūtuae mūtua
Genitive mūtuī mūtuae mūtuī mūtuōrum mūtuārum mūtuōrum
Dative mūtuō mūtuō mūtuīs
Accusative mūtuum mūtuam mūtuum mūtuōs mūtuās mūtua
Ablative mūtuō mūtuā mūtuō mūtuīs
Vocative mūtue mūtua mūtuum mūtuī mūtuae mūtua

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

  • Catalan: mutu
  • English: mutual
  • French: mutuel, mutuelle
  • Italian: mutuo
  • Portuguese: mútuo
  • Romanian: mutuu
  • Sicilian: mutuu
  • Spanish: mutuo

References edit

  • mutuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mutuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • mutuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to borrow money from some one: pecuniam mutuari or sumere mutuam ab aliquo
    • to lend money to some one: pecuniam alicui mutuam dare
    • (ambiguous) the alternation of tides: aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes (N. D. 2. 53. 132)