oślepić

Polish

Etymology

From o- +‎ ślepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈɕlɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: o‧śle‧pić

Verb

oślepić pf (imperfective oślepiać)

1. (transitive) to blind
2. (transitive) to dazzle

Conjugation

Conjugation of oślepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oślepić
future tense	1st	oślepię			oślepimy
	2nd	oślepisz			oślepicie
	3rd	oślepi			oślepią
	impersonal	oślepi się
past tense	1st	oślepiłem, -(e)m oślepił	oślepiłam, -(e)m oślepiła	oślepiłom, -(e)m oślepiło	oślepiliśmy, -(e)śmy oślepili	oślepiłyśmy, -(e)śmy oślepiły
	2nd	oślepiłeś, -(e)ś oślepił	oślepiłaś, -(e)ś oślepiła	oślepiłoś, -(e)ś oślepiło	oślepiliście, -(e)ście oślepili	oślepiłyście, -(e)ście oślepiły
	3rd	oślepił	oślepiła	oślepiło	oślepili	oślepiły
	impersonal	oślepiono
conditional	1st	oślepiłbym, bym oślepił	oślepiłabym, bym oślepiła	oślepiłobym, bym oślepiło	oślepilibyśmy, byśmy oślepili	oślepiłybyśmy, byśmy oślepiły
	2nd	oślepiłbyś, byś oślepił	oślepiłabyś, byś oślepiła	oślepiłobyś, byś oślepiło	oślepilibyście, byście oślepili	oślepiłybyście, byście oślepiły
	3rd	oślepiłby, by oślepił	oślepiłaby, by oślepiła	oślepiłoby, by oślepiło	oślepiliby, by oślepili	oślepiłyby, by oślepiły
	impersonal	oślepiono by
imperative	1st	niech oślepię			oślepmy
	2nd	oślep			oślepcie
	3rd	niech oślepi			niech oślepią
passive adjectival participle		oślepiony	oślepiona	oślepione	oślepieni	oślepione
anterior adverbial participle		oślepiwszy
verbal noun		oślepienie

Further reading

• oślepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oślepić in Polish dictionaries at PWN