obfity

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish opłwity, probably from Proto-Slavic *o(b)plъvati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔpˈfi.tɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itɨ
• Syllabification: ob‧fi‧ty

Adjective

obfity (comparative obfitszy, superlative najobfitszy, derived adverb obficie)

1. abundant

   Synonym: bogaty

2. hearty
3. plentiful, ample

   Synonym: sowity

4. profuse

   Synonyms: hojny, przebogaty

5. copious

   Synonyms: rzęsisty, suty

Declension

Declension of obfity (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obfity		obfita	obfite	obfici	obfite
genitive	obfitego		obfitej	obfitego	obfitych
dative	obfitemu		obfitej	obfitemu	obfitym
accusative	obfitego	obfity	obfitą	obfite	obfitych	obfite
instrumental	obfitym		obfitą	obfitym	obfitymi
locative	obfitym		obfitej	obfitym	obfitych

Related terms

noun

• obfitość

 

verb

• obfitować

 

Further reading

• obfity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obfity in Polish dictionaries at PWN