odcizit
Czech edit
Etymology edit
Inherited from Old Czech otcuziti. By surface analysis, od- + cizí + -it.
Pronunciation edit
Verb edit
odcizit pf (imperfective odcizovat)
Conjugation edit
Conjugation
| Infinitive | odcizit, odciziti | Active adjective | odcizivší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | odcizení | Passive adjective | odcizený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | odcizím | odcizíme | — | odcizme |
| 2nd person | odcizíš | odcizíte | odciz | odcizte |
| 3rd person | odcizí | odcizí | — | — |
| The verb odcizit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | odcizil | odcizili | odcizen | odcizeni |
| masculine inanimate | odcizily | odcizeny | ||
| feminine | odcizila | odcizena | ||
| neuter | odcizilo | odcizila | odcizeno | odcizena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | odciziv |
| feminine + neuter singular | — | odcizivši |
| plural | — | odcizivše |