Latin edit

Etymology edit

From offerō +‎ -tōrium. Found in Medieval Latin. Compare Vulgar Latin *offertus, a variation of Latin oblatus.

Noun edit

offertōrium n (genitive offertōriī or offertōrī); second declension

  1. offertory (place to which offerings were brought)

Declension edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative offertōrium offertōria
Genitive offertōriī
offertōrī1
offertōriōrum
Dative offertōriō offertōriīs
Accusative offertōrium offertōria
Ablative offertōriō offertōriīs
Vocative offertōrium offertōria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants edit

  • Italian: offertorio
  • Spanish: ofertorio
  • French: offertoire
  • Portuguese: ofertório

References edit

Norwegian Bokmål edit

Noun edit

offertorium n (definite singular offertoriet, indefinite plural offertorier, definite plural offertoria or offertoriene)

  1. (Christianity) offertory

Norwegian Nynorsk edit

Noun edit

offertorium n (definite singular offertoriet, indefinite plural offertorium, definite plural offertoria)

  1. (Christianity) offertory

Polish edit

Etymology edit

Borrowed from Medieval Latin offertōrium.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɔf.fɛrˈtɔ.rjum/
  • Rhymes: -ɔrjum
  • Syllabification: of‧fer‧to‧rium

Noun edit

offertorium n

  1. (Christianity) Alternative spelling of ofertorium

Declension edit

Further reading edit