Latin

edit

Etymology

edit

From offerō +‎ -tōrium. Found in Medieval Latin. Compare Vulgar Latin *offertus, a variation of Latin oblatus.

Noun

edit

offertōrium n (genitive offertōriī or offertōrī); second declension

  1. offertory (place to which offerings were brought)

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative offertōrium offertōria
Genitive offertōriī
offertōrī1
offertōriōrum
Dative offertōriō offertōriīs
Accusative offertōrium offertōria
Ablative offertōriō offertōriīs
Vocative offertōrium offertōria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

edit
  • Italian: offertorio
  • Spanish: ofertorio
  • French: offertoire
  • Portuguese: ofertório

References

edit

Norwegian Bokmål

edit

Noun

edit

offertorium n (definite singular offertoriet, indefinite plural offertorier, definite plural offertoria or offertoriene)

  1. (Christianity) offertory

Norwegian Nynorsk

edit

Noun

edit

offertorium n (definite singular offertoriet, indefinite plural offertorium, definite plural offertoria)

  1. (Christianity) offertory

Polish

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Medieval Latin offertōrium.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɔf.fɛrˈtɔ.rjum/
  • Rhymes: -ɔrjum
  • Syllabification: of‧fer‧to‧rium

Noun

edit

offertorium n

  1. (Christianity) Alternative spelling of ofertorium

Declension

edit

Further reading

edit