ojapuu
Ingrian edit
Etymology edit
From oja (“trench”) + puu (“wood”).
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈojɑˌpuː/, [ˈo̞jɑˌpuː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈojɑˌpuː/, [ˈo̞jɑˌpuː]
- Rhymes: -uː
- Hyphenation: o‧ja‧puu
Noun edit
ojapuu
Declension edit
Declension of ojapuu (type 8/maa, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ojapuu | ojapuut |
genitive | ojapuun | ojapuijen |
partitive | ojapuuta | ojapuita |
illative | ojapuuhu | ojapuihe |
inessive | ojapuus | ojapuis |
elative | ojapuust | ojapuist |
allative | ojapuulle | ojapuille |
adessive | ojapuul | ojapuil |
ablative | ojapuult | ojapuilt |
translative | ojapuuks | ojapuiks |
essive | ojapuunna, ojapuun | ojapuinna, ojapuin |
exessive1) | ojapuunt | ojapuint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References edit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 360