omnisciens
Latin edit
Etymology edit
Compound of omni(s) (“all”) + sciēns (“knowing”), present active participle of sciō (“I know”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /omˈnis.ki.ens/, [ɔmˈnɪs̠kiẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /omˈniʃ.ʃi.ens/, [omˈniʃːiens]
Adjective edit
omnisciēns (genitive omniscientis); third-declension one-termination adjective
- omniscient, all-knowing, knowing everything
Declension edit
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia | ||
Genitive | omniscientis | omniscientium | |||
Dative | omniscientī | omniscientibus | |||
Accusative | omniscientem | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia | |
Ablative | omniscientī | omniscientibus | |||
Vocative | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia |
Descendants edit
- Catalan: omniscient
- English: omniscient
- French: omniscient
- Italian: onnisciente
- Piedmontese: onissient
- Portuguese: omnisciente
- Romanian: omniștient
- Sicilian: unniscenti
- Spanish: omnisciente