onafhankelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ afhankelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.ɑfˈɦɑŋ.kə.lək/

• audio

  (file)

• Hyphenation: on‧af‧han‧ke‧lijk

Adjective

onafhankelijk (comparative onafhankelijker, superlative onafhankelijkst)

1. independent
2. irrespective of

Inflection

Inflection of onafhankelijk
uninflected	onafhankelijk
inflected	onafhankelijke
comparative	onafhankelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onafhankelijk	onafhankelijker	het onafhankelijkst het onafhankelijkste
indefinite	m./f. sing.	onafhankelijke	onafhankelijkere	onafhankelijkste
	n. sing.	onafhankelijk	onafhankelijker	onafhankelijkste
	plural	onafhankelijke	onafhankelijkere	onafhankelijkste
definite		onafhankelijke	onafhankelijkere	onafhankelijkste
partitive		onafhankelijks	onafhankelijkers	—

Derived terms

• onafhankelijkheid

Descendants

• Afrikaans: onafhanklik

Adverb

onafhankelijk

1. independently

Antonyms

• afhankelijk

Descendants

• Afrikaans: onafhanklik
• → West Frisian: ûnôfhinklik (calque)