Dutch edit

Etymology edit

From Middle Dutch ongehindert. Equivalent to on- +‎ gehinderd.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˌɔn.ɣəˈɦɪn.dərt/
  • (file)
  • Hyphenation: on‧ge‧hin‧derd

Adjective edit

ongehinderd (not comparable)

  1. unimpeded, unhindered, unobstructed

Inflection edit

Declension of ongehinderd
uninflected ongehinderd
inflected ongehinderde
comparative
positive
predicative/adverbial ongehinderd
indefinite m./f. sing. ongehinderde
n. sing. ongehinderd
plural ongehinderde
definite ongehinderde
partitive ongehinderds