ongehinderd
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch ongehindert. Equivalent to on- + gehinderd.
Pronunciation edit
Adjective edit
ongehinderd (not comparable)
Inflection edit
Declension of ongehinderd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongehinderd | |||
inflected | ongehinderde | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | ongehinderd | |||
indefinite | m./f. sing. | ongehinderde | ||
n. sing. | ongehinderd | |||
plural | ongehinderde | |||
definite | ongehinderde | |||
partitive | ongehinderds |