onoorbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onoirbaer. Equivalent to on- +‎ oorbaar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔnˈoːr.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧oor‧baar

Adjective

onoorbaar (comparative onoorbaarder, superlative onoorbaarst)

1. indecent, improper

Inflection

Declension of onoorbaar
uninflected	onoorbaar
inflected	onoorbare
comparative	onoorbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onoorbaar	onoorbaarder	het onoorbaarst het onoorbaarste
indefinite	m./f. sing.	onoorbare	onoorbaardere	onoorbaarste
	n. sing.	onoorbaar	onoorbaarder	onoorbaarste
	plural	onoorbare	onoorbaardere	onoorbaarste
definite		onoorbare	onoorbaardere	onoorbaarste
partitive		onoorbaars	onoorbaarders	—

Derived terms

• onoorbaarheid