onwetend

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onwetende. Equivalent to on- +‎ wetend. Compare English unwitting.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔnˈʋeː.tənt/

• (file)

• Hyphenation: on‧wet‧end

Adjective

onwetend (comparative onwetender, superlative onwetendst)

1. unaware, ignorant, unknowing nescient

Inflection

Inflection of onwetend
uninflected	onwetend
inflected	onwetende
comparative	onwetender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onwetend	onwetender	het onwetendst het onwetendste
indefinite	m./f. sing.	onwetende	onwetendere	onwetendste
	n. sing.	onwetend	onwetender	onwetendste
	plural	onwetende	onwetendere	onwetendste
definite		onwetende	onwetendere	onwetendste
partitive		onwetends	onwetenders	—

Derived terms

• onwetendheid

Descendants

• Negerhollands: onweetend