orðatiltæki

Icelandic

Alternative forms

• (obsolete) orðatiltækja

Etymology

From orð (“word”) +‎ tiltæki (“whim, fancy”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔrðaˌtʰɪl̥.tʰaiːcɪ/

Noun

orðatiltæki n (genitive singular orðatiltækis, nominative plural orðatiltæki)

1. expression, idiom
2. phraseology

Declension

declension of orðatiltæki

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	orðatiltæki	orðatiltækið	orðatiltæki	orðatiltækin
accusative	orðatiltæki	orðatiltækið	orðatiltæki	orðatiltækin
dative	orðatiltæki	orðatiltækinu	orðatiltækjum	orðatiltækjunum
genitive	orðatiltækis	orðatiltækisins	orðatiltækja	orðatiltækjanna

Synonyms

• (idiom): orðtak, fast orðasamband
• (phraseology): orðfæri

See also

• málsháttur
• sprok
• tiltæki
• orðsháttur
• orðhnykkur