oruç

See also: Oruç and oruc

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اوروج (oruc, “fasting, sawm”), from Persian روزه (ruze, “fasting”).

Noun

oruç (definite accusative orucu, plural oruçlar)

1. (in general) fasting, abstinence or mortification for religious reasons, especially abstinence from food
2. (specifically) sawm, saum, the ritual practice of fasting and the third of the five pillars of Islam

Declension

Inflection
Nominative	oruç
Definite accusative	orucu
	Singular	Plural
Nominative	oruç	oruçlar
Definite accusative	orucu	oruçları
Dative	oruca	oruçlara
Locative	oruçta	oruçlarda
Ablative	oruçtan	oruçlardan
Genitive	orucun	oruçların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular orucum oruçlarım 2nd singular orucun oruçların 3rd singular orucu oruçları 1st plural orucumuz oruçlarımız 2nd plural orucunuz oruçlarınız 3rd plural oruçları oruçları Definite accusative Singular Plural 1st singular orucumu oruçlarımı 2nd singular orucunu oruçlarını 3rd singular orucunu oruçlarını 1st plural orucumuzu oruçlarımızı 2nd plural orucunuzu oruçlarınızı 3rd plural oruçlarını oruçlarını Dative Singular Plural 1st singular orucuma oruçlarıma 2nd singular orucuna oruçlarına 3rd singular orucuna oruçlarına 1st plural orucumuza oruçlarımıza 2nd plural orucunuza oruçlarınıza 3rd plural oruçlarına oruçlarına Locative Singular Plural 1st singular orucumda oruçlarımda 2nd singular orucunda oruçlarında 3rd singular orucunda oruçlarında 1st plural orucumuzda oruçlarımızda 2nd plural orucunuzda oruçlarınızda 3rd plural oruçlarında oruçlarında Ablative Singular Plural 1st singular orucumdan oruçlarımdan 2nd singular orucundan oruçlarından 3rd singular orucundan oruçlarından 1st plural orucumuzdan oruçlarımızdan 2nd plural orucunuzdan oruçlarınızdan 3rd plural oruçlarından oruçlarından Genitive Singular Plural 1st singular orucumun oruçlarımın 2nd singular orucunun oruçlarının 3rd singular orucunun oruçlarının 1st plural orucumuzun oruçlarımızın 2nd plural orucunuzun oruçlarınızın 3rd plural oruçlarının oruçlarının

Derived terms

• orucunda olmak
• oruç açmak
• oruç ayı
• oruç bayramı
• oruç bozmak
• oruç sınmak
• oruç tutmak
• oruç yemek
• oruçlu
• oruçluk
• oruçsuz

 

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “oruç”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3639
• Nişanyan, Sevan (2002–) “oruç”, in Nişanyan Sözlük