otępić

Polish

Etymology

From o- +‎ tępić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈtɛm.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
• Syllabification: o‧tę‧pić

Verb

otępić pf (imperfective otępiać)

1. (transitive) to stupefy, to befuddle, to stultify

Conjugation

Conjugation of otępić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		otępić
future tense	1st	otępię			otępimy
	2nd	otępisz			otępicie
	3rd	otępi			otępią
	impersonal	otępi się
past tense	1st	otępiłem, -(e)m otępił	otępiłam, -(e)m otępiła	otępiłom, -(e)m otępiło	otępiliśmy, -(e)śmy otępili	otępiłyśmy, -(e)śmy otępiły
	2nd	otępiłeś, -(e)ś otępił	otępiłaś, -(e)ś otępiła	otępiłoś, -(e)ś otępiło	otępiliście, -(e)ście otępili	otępiłyście, -(e)ście otępiły
	3rd	otępił	otępiła	otępiło	otępili	otępiły
	impersonal	otępiono
conditional	1st	otępiłbym, bym otępił	otępiłabym, bym otępiła	otępiłobym, bym otępiło	otępilibyśmy, byśmy otępili	otępiłybyśmy, byśmy otępiły
	2nd	otępiłbyś, byś otępił	otępiłabyś, byś otępiła	otępiłobyś, byś otępiło	otępilibyście, byście otępili	otępiłybyście, byście otępiły
	3rd	otępiłby, by otępił	otępiłaby, by otępiła	otępiłoby, by otępiło	otępiliby, by otępili	otępiłyby, by otępiły
	impersonal	otępiono by
imperative	1st	niech otępię			otępmy
	2nd	otęp			otępcie
	3rd	niech otępi			niech otępią
passive adjectival participle		otępiony	otępiona	otępione	otępieni	otępione
anterior adverbial participle		otępiwszy
verbal noun		otępienie

Further reading

• otępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otępić in Polish dictionaries at PWN