otcinek

Old Polish

Etymology

From *otcinać + -ek, from otciąć／odciąć +‎ -ać. First attested in 1472.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔtt͡ɕinɛk/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔtt͡ɕinɛk/

Noun

otcinek m animacy unattested

1. root of a common nettle
   • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[1], number 765:

     Otczinek capilli veneris

     [Otcinek capilli veneris]

Descendants

• Polish: odcinek
• Silesian: ôdcinek

References

• Boryś, Wiesław (2005) “ciąć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “ciąć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “odcinek”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “otcinek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN