ozdobnik

Polish

Etymology

From ozdobić +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈzdɔb.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbɲik
• Syllabification: o‧zdob‧nik

Noun

ozdobnik m inan

1. decoration, adornment

   Synonym: ozdoba

2. (music) ornament
3. (architecture) ornament

   Synonym: ornament

Declension

Declension of ozdobnik

	singular	plural
nominative	ozdobnik	ozdobniki
genitive	ozdobnika	ozdobników
dative	ozdobnikowi	ozdobnikom
accusative	ozdobnik	ozdobniki
instrumental	ozdobnikiem	ozdobnikami
locative	ozdobniku	ozdobnikach
vocative	ozdobniku	ozdobniki

Further reading

• ozdobnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ozdobnik in Polish dictionaries at PWN