paronomasia
English edit
Etymology edit
From Latin paronomasia, from Ancient Greek παρονομασία (paronomasía, “play upon words which sound alike”), from παρα- (para-) + ὀνομασία (onomasía, “naming”).
Pronunciation edit
Noun edit
paronomasia (countable and uncountable, plural paronomasias)
- (rhetoric) A pun or play on words.
- 1984, Anthony Burgess, Enderby's Dark Lady:
- […] he gloomily regarded his new digital watch, faintly fascinated by the onward march of the square figures which turned one into the other with insolent ease, a kind of numerical paronomasia.
- 1997, Thomas Pynchon, Mason & Dixon:
- Ev’rywhere but at Norfolk, where talk of Passion far outweighs its Enactment,– indeed, the Sailors’ Paronomasia for that wretched Place, is ‘No-Fuck’.
Related terms edit
Translations edit
a pun or play on words
|
References edit
Finnish edit
Etymology edit
From Latin paronomasia.
Pronunciation edit
- IPA(key): /ˈpɑronoˌmɑsiɑ/, [ˈpɑ̝ro̞no̞ˌmɑ̝s̠iɑ̝]
- Rhymes: -ɑsiɑ
- Syllabification(key): pa‧ro‧no‧ma‧si‧a
Noun edit
paronomasia
Declension edit
Inflection of paronomasia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | paronomasia | paronomasiat | ||
genitive | paronomasian | paronomasioiden paronomasioitten | ||
partitive | paronomasiaa | paronomasioita | ||
illative | paronomasiaan | paronomasioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | paronomasia | paronomasiat | ||
accusative | nom. | paronomasia | paronomasiat | |
gen. | paronomasian | |||
genitive | paronomasian | paronomasioiden paronomasioitten paronomasiainrare | ||
partitive | paronomasiaa | paronomasioita | ||
inessive | paronomasiassa | paronomasioissa | ||
elative | paronomasiasta | paronomasioista | ||
illative | paronomasiaan | paronomasioihin | ||
adessive | paronomasialla | paronomasioilla | ||
ablative | paronomasialta | paronomasioilta | ||
allative | paronomasialle | paronomasioille | ||
essive | paronomasiana | paronomasioina | ||
translative | paronomasiaksi | paronomasioiksi | ||
abessive | paronomasiatta | paronomasioitta | ||
instructive | — | paronomasioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Italian edit
Etymology edit
From Latin paronomasia.
Noun edit
paronomasia f (plural paronomasie)
Related terms edit
Further reading edit
- paronomasia in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek παρονομασία (paronomasía, “play upon words which sound alike”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pa.ro.noˈma.si.a/, [pärɔnɔˈmäs̠iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pa.ro.noˈma.si.a/, [päronoˈmäːs̬iä]
Noun edit
paronomasia f (genitive paronomasiae); first declension
- A figure of speech; pun or play on words which sound alike but have different meanings, paronomasia.
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paronomasia | paronomasiae |
Genitive | paronomasiae | paronomasiārum |
Dative | paronomasiae | paronomasiīs |
Accusative | paronomasiam | paronomasiās |
Ablative | paronomasiā | paronomasiīs |
Vocative | paronomasia | paronomasiae |
Synonyms edit
- (paronomasia): agnōminātiō
Descendants edit
- Catalan: paronomàsia
- French: paronomase
- English: paronomasia
- Italian: paronomasia
- Portuguese: paronomásia
- Spanish: paronomasia
References edit
- “paronomasia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paronomasia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “paronomasia”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- Ryan Stark, Rhetoric, Science, and Magic in Seventeenth-Century England (Washington, DC: The Catholic University of America Press, 2009), 190-95.
Spanish edit
Noun edit
paronomasia f (plural paronomasias)
Further reading edit
- “paronomasia”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014