pecat
See also: pečat
Catalan edit
Etymology edit
Inherited from Old Catalan pec(c)at, from Latin peccātum.
Pronunciation edit
Noun edit
pecat m (plural pecats)
Derived terms edit
Related terms edit
Participle edit
pecat (feminine pecada, masculine plural pecats, feminine plural pecades)
- past participle of pecar
References edit
- “pecat” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “pecat”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “pecat” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pecat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Indonesian edit
Verb edit
pecat
- to fire (terminate employment)
Old Occitan edit
Etymology edit
Noun edit
pecat m (oblique plural pecatz, nominative singular pecatz, nominative plural pecat)
Descendants edit
- Occitan: pecat
References edit
- Walther von Wartburg (1928–2002) “peccāre”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 8: Patavia–Pix, page 98