penetralis
Latin edit
Etymology edit
From penetrō.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pe.neˈtraː.lis/, [pɛnɛˈt̪räːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.neˈtra.lis/, [peneˈt̪räːlis]
Adjective edit
penetrālis (neuter penetrāle); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | penetrālis | penetrāle | penetrālēs | penetrālia | |
Genitive | penetrālis | penetrālium | |||
Dative | penetrālī | penetrālibus | |||
Accusative | penetrālem | penetrāle | penetrālēs penetrālīs |
penetrālia | |
Ablative | penetrālī | penetrālibus | |||
Vocative | penetrālis | penetrāle | penetrālēs | penetrālia |
References edit
- “penetralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “penetralis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- penetralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “penetralis”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray