piscarius
Latin edit
Etymology edit
From piscis (“fish”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pisˈkaː.ri.us/, [pɪs̠ˈkäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pisˈka.ri.us/, [pisˈkäːrius]
Adjective edit
piscārius (feminine piscāria, neuter piscārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | piscārius | piscāria | piscārium | piscāriī | piscāriae | piscāria | |
Genitive | piscāriī | piscāriae | piscāriī | piscāriōrum | piscāriārum | piscāriōrum | |
Dative | piscāriō | piscāriō | piscāriīs | ||||
Accusative | piscārium | piscāriam | piscārium | piscāriōs | piscāriās | piscāria | |
Ablative | piscāriō | piscāriā | piscāriō | piscāriīs | |||
Vocative | piscārie | piscāria | piscārium | piscāriī | piscāriae | piscāria |
Descendants edit
Noun edit
piscārius m (genitive piscāriī or piscārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | piscārius | piscāriī |
Genitive | piscāriī piscārī1 |
piscāriōrum |
Dative | piscāriō | piscāriīs |
Accusative | piscārium | piscāriōs |
Ablative | piscāriō | piscāriīs |
Vocative | piscārie | piscāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants edit
- Aromanian: piscar
- Friulian: pessâr
- Galician: peixeiro, pesqueira
- Portuguese: peixeiro
- Romanian: pescar
- Sicilian: pisciaru
- Spanish: pesquero
Related terms edit
References edit
- “piscarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- piscarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.