plener

See also: plenér

Norwegian Bokmål

Noun

plener m

1. indefinite plural of plen

Polish

Etymology

Borrowed from French en plein air.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplɛ.nɛr/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnɛr
• Syllabification: ple‧ner

Noun

plener m inan

1. open air
2. (painting) painting en plein air

Declension

Declension of plener

	singular	plural
nominative	plener	plenery
genitive	pleneru	plenerów
dative	plenerowi	plenerom
accusative	plener	plenery
instrumental	plenerem	plenerami
locative	plenerze	plenerach
vocative	plenerze	plenery

Derived terms

adjective

• plenerowy

 

noun

• plenerzysta

 

Related terms

noun

• pleneryzm

 

Further reading

• plener in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plener in Polish dictionaries at PWN