Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *poděti. By surface analysis, po- +‎ dziać. Compare Latin abdō.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpɔ.d͡ʑat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dziać

Verb edit

podziać pf (imperfective podziewać)

  1. (transitive, colloquial) to lose, to misplace
    Synonym: zgubić
  2. (reflexive with się) to be lost or leave somewhere unknown. Approximately "be off to"
    Gdzie się podział?Where's he gone off to?
    Gdzie się podziały moje klucze?Where'd my keys go?

Conjugation edit

Conjugation of podziać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podziać
future tense 1st podzieję podziejemy
2nd podziejesz podziejecie
3rd podzieje podzieją
impersonal podzieje się
past tense 1st podziałem,
-(e)m podział
podziałam,
-(e)m podziała
podziałom,
-(e)m podziało
podzialiśmy,
-(e)śmy podziali
podziałyśmy,
-(e)śmy podziały
2nd podziałeś,
-(e)ś podział
podziałaś,
-(e)ś podziała
podziałoś,
-(e)ś podziało
podzialiście,
-(e)ście podziali
podziałyście,
-(e)ście podziały
3rd podział podziała podziało podziali podziały
impersonal podziano
conditional 1st podziałbym,
bym podział
podziałabym,
bym podziała
podziałobym,
bym podziało
podzialibyśmy,
byśmy podziali
podziałybyśmy,
byśmy podziały
2nd podziałbyś,
byś podział
podziałabyś,
byś podziała
podziałobyś,
byś podziało
podzialibyście,
byście podziali
podziałybyście,
byście podziały
3rd podziałby,
by podział
podziałaby,
by podziała
podziałoby,
by podziało
podzialiby,
by podziali
podziałyby,
by podziały
impersonal podziano by
imperative 1st niech podzieję podziejmy
2nd podziej podziejcie
3rd niech podzieje niech podzieją
passive adjectival participle podziany podziana podziane podziani podziane
anterior adverbial participle podziawszy
verbal noun podzianie

Derived terms edit

verb

Further reading edit

  • podziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podziać in Polish dictionaries at PWN