polowiec

See also: Polowiec

Polish

Etymology

From polować (“to hunt”) +‎ -iec and polowy +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: po‧lo‧wiec

Noun

polowiec m pers

1. (archaic) hunter, huntsman

   Synonyms: myśliwy, łowca

2. (archaic) poacher

   Synonym: kłusownik

Declension

Declension of polowiec

	singular	plural
nominative	polowiec	polowcy/polowce (deprecative)
genitive	polowca	polowców
dative	polowcowi	polowcom
accusative	polowca	polowców
instrumental	polowcem	polowcami
locative	polowcu	polowcach
vocative	polowcze	polowcy

Noun

polowiec m animal

1. hunting dog

Declension

Declension of polowiec

	singular	plural
nominative	polowiec	polowce
genitive	polowca	polowców
dative	polowcowi	polowcom
accusative	polowca	polowce
instrumental	polowcem	polowcami
locative	polowcu	polowcach
vocative	polowcu	polowce

Noun

polowiec m inan

1. (obsolete) feldspar

   Synonyms: szpat polny, skaleń

Declension

Declension of polowiec

	singular	plural
nominative	polowiec	polowce
genitive	polowca	polowców
dative	polowcowi	polowcom
accusative	polowiec	polowce
instrumental	polowcem	polowcami
locative	polowcu	polowcach
vocative	polowcu	polowce

See also

• polowiec szachownica

Further reading

• polowiec in Polish dictionaries at PWN