popłoch

Polish

Etymology

Deverbal from popłoszyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.pwɔx/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpwɔx
• Syllabification: po‧płoch

Noun

popłoch m inan

1. panic; scare

   Synonym: panika

2. stampede
3. cotton thistle; any plant of the genus Onopordum

Declension

Declension of popłoch

	singular	plural
nominative	popłoch	popłochy
genitive	popłochu	popłochów
dative	popłochowi	popłochom
accusative	popłoch	popłochy
instrumental	popłochem	popłochami
locative	popłochu	popłochach
vocative	popłochu	popłochy

Related terms

adjectives

• płochliwy
• płochy

 

verbs

• płoszyć
• popłoszyć

 

Further reading

• popłoch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popłoch in Polish dictionaries at PWN