praecupidus
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯ˈku.pi.dus/, [präe̯ˈkʊpɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈku.pi.dus/, [preˈkuːpid̪us]
Adjective edit
praecupidus (feminine praecupida, neuter praecupidum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praecupidus | praecupida | praecupidum | praecupidī | praecupidae | praecupida | |
| Genitive | praecupidī | praecupidae | praecupidī | praecupidōrum | praecupidārum | praecupidōrum | |
| Dative | praecupidō | praecupidō | praecupidīs | ||||
| Accusative | praecupidum | praecupidam | praecupidum | praecupidōs | praecupidās | praecupida | |
| Ablative | praecupidō | praecupidā | praecupidō | praecupidīs | |||
| Vocative | praecupide | praecupida | praecupidum | praecupidī | praecupidae | praecupida | |
References edit
- “praecupidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praecupidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.