praefatio
Latin
editEtymology
editFrom praefor + -tiō, from prae- + for.
Noun
editpraefātiō f (genitive praefātiōnis); third declension
- preface, prologue
- appellation, title, honorific
- (Ecclesiastical Latin) preface (liturgical prayer)
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praefātiō | praefātiōnēs |
Genitive | praefātiōnis | praefātiōnum |
Dative | praefātiōnī | praefātiōnibus |
Accusative | praefātiōnem | praefātiōnēs |
Ablative | praefātiōne | praefātiōnibus |
Vocative | praefātiō | praefātiōnēs |
Descendants
editReferences
edit- “praefatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praefatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praefatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praefatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- praefatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016