praemortuus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of praemorior
Participle edit
praemortuus (feminine praemortua, neuter praemortuum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension edit
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praemortuus | praemortua | praemortuum | praemortuī | praemortuae | praemortua | |
| Genitive | praemortuī | praemortuae | praemortuī | praemortuōrum | praemortuārum | praemortuōrum | |
| Dative | praemortuō | praemortuō | praemortuīs | ||||
| Accusative | praemortuum | praemortuam | praemortuum | praemortuōs | praemortuās | praemortua | |
| Ablative | praemortuō | praemortuā | praemortuō | praemortuīs | |||
| Vocative | praemortue | praemortua | praemortuum | praemortuī | praemortuae | praemortua | |
References edit
- “praemortuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praemortuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers