prymityw

Polish

Etymology

Back-formation from prymitywny.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɨˈmi.tɨf/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itɨf
• Syllabification: pry‧mi‧tyw

Noun

prymityw m inan

1. primitivism (low quality of something, differentiating it from modern facilities that have been improved, e.g. in terms of technology or convenience of use)

   Synonym: prymitywizm

2. primitive object (something that is not technologically advanced)
3. (art) primitivism (artistic movement)

   Synonym: prymitywizm

4. (art) primitivist work of art

   Synonym: prymitywizm

Declension

Declension of prymityw

	singular	plural
nominative	prymityw	prymitywy
genitive	prymitywu	prymitywów
dative	prymitywowi	prymitywom
accusative	prymityw	prymitywy
instrumental	prymitywem	prymitywami
locative	prymitywie	prymitywach
vocative	prymitywie	prymitywy

Noun

prymityw m pers

1. (derogatory) obscurant, obscurantist, reactionary

   Synonyms: obskurant, obskurantysta, reakcjonista, wstecznik, zacofaniec

2. (art) primitivist (non-professional artist, usually naïve or folk, who creates works characterized by a combination of naïve realism and deformations of reality)

   Synonym: prymitywista

Declension

Declension of prymityw

	singular	plural
nominative	prymityw	prymitywy/prymitywi
genitive	prymitywa	prymitywów
dative	prymitywowi	prymitywom
accusative	prymitywa	prymitywów
instrumental	prymitywem	prymitywami
locative	prymitywie	prymitywach
vocative	prymitywie	prymitywy/prymitywi

Related terms

adjective

• prymitywny

 

adverb

• prymitywnie

 

nouns

• prymitywista
• prymitywistka
• prymitywizacja
• prymitywizm
• prymitywność

 

verbs

• prymitywizować impf
• prymitywnieć impf
• sprymitywizować pf

 

Further reading

• prymityw in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prymityw in Polish dictionaries at PWN