przeistoczenie
Polish edit
Etymology edit
From przeistoczyć + -enie. Originally a calque of Latin trānsubstantiātiō.
Pronunciation edit
Noun edit
przeistoczenie n
- verbal noun of przeistoczyć
- transfiguration (major change in appearance or form)
- (Roman Catholicism) transubstantiation (doctrine holding that the bread and wine of the Eucharist are transformed into the body and blood of Jesus)
- Synonym: transsubstancjacja
- (Roman Catholicism) transubstantiation, consecration (part of the Mass in which transubstantiation occurs)
- Synonym: konsekracja
Declension edit
Declension of przeistoczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przeistoczenie | przeistoczenia |
| genitive | przeistoczenia | przeistoczeń |
| dative | przeistoczeniu | przeistoczeniom |
| accusative | przeistoczenie | przeistoczenia |
| instrumental | przeistoczeniem | przeistoczeniami |
| locative | przeistoczeniu | przeistoczeniach |
| vocative | przeistoczenie | przeistoczenia |
Further reading edit
- przeistoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przeistoczenie in Polish dictionaries at PWN