Latin edit

Etymology edit

Literally, "point of time".

Pronunciation edit

Noun edit

pūnctum temporis n (genitive pūnctī temporis); second declension

  1. second (unit of time)
  2. instant, moment

Usage notes edit

  • This term appears in later Latin, after the establishment of measured time.

Declension edit

Second-declension noun (neuter) with an indeclinable portion.

Case Singular Plural
Nominative pūnctum temporis pūncta temporis
Genitive pūnctī temporis pūnctōrum temporis
Dative pūnctō temporis pūnctīs temporis
Accusative pūnctum temporis pūncta temporis
Ablative pūnctō temporis pūnctīs temporis
Vocative pūnctum temporis pūncta temporis