randu
Lithuanian
editVerb
editrandu
Livvi
editEtymology
editFrom Proto-Finnic *ranta. Cognates include Finnish ranta and Estonian rand.
Pronunciation
editNoun
editrandu (genitive rannan, partitive randua)
Declension
editDeclension of randu (Type 3/jalgu, nd-nn gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | randu | rannat |
genitive | rannan | rannoin |
partitive | randua | randoi |
illative | randah | randoih |
inessive | rannas | rannois |
elative | rannaspäi | rannoispäi |
allative | rannale | rannoile |
adessive | rannal | rannoil |
ablative | rannalpäi | rannoilpäi |
translative | rannakse | rannoikse |
essive | rannannu | rannoinnu |
abessive | rannattah | rannoittah |
comitative | rannanke | rannoinke |
instructive | rannoin | |
prolative | rannači |
References
editOld French
editVerb
editrandu
- past participle of randre