recytatorka

See also: recytatorką

Polish

Etymology

From recytator +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.t͡sɨ.taˈtɔr.ka/
• Rhymes: -ɔrka
• Syllabification: re‧cy‧ta‧tor‧ka

Noun

recytatorka f (male equivalent recytator)

1. (literary) female equivalent of recytator (“reciter”)

   Synonym: deklamatorka

Declension

Declension of recytatorka

	singular	plural
nominative	recytatorka	recytatorki
genitive	recytatorki	recytatorek
dative	recytatorce	recytatorkom
accusative	recytatorkę	recytatorki
instrumental	recytatorką	recytatorkami
locative	recytatorce	recytatorkach
vocative	recytatorko	recytatorki

Related terms

adjectives

• recytacyjny
• recytatorski

 

noun

• recytacja

 

verbs

• recytować
• wyrecytować
• zarecytować

 

Further reading

• recytatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• recytatorka in Polish dictionaries at PWN