rekwizyt

Polish

Etymology

Borrowed from German Requisit, from Latin requīsītus.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛkˈfi.zɨt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -izɨt
• Syllabification: rek‧wi‧zyt

Noun

rekwizyt m inan

1. (theater, film) prop

   Synonym: atrapa

Declension

Declension of rekwizyt

	singular	plural
nominative	rekwizyt	rekwizyty
genitive	rekwizytu	rekwizytów
dative	rekwizytowi	rekwizytom
accusative	rekwizyt	rekwizyty
instrumental	rekwizytem	rekwizytami
locative	rekwizycie	rekwizytach
vocative	rekwizycie	rekwizyty

Derived terms

adjective

• rekwizytowy

 

nouns

• rekwizytor
• rekwizytornia

 

Related terms

adjective

• rekwizycyjny

 

noun

• rekwizycja

 

verbs

• rekwirować
• zarekwirować

 

Further reading

• rekwizyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rekwizyt in Polish dictionaries at PWN