rodó
Catalan edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Inherited from Old Catalan rodon, from Latin rotundus. The Old Catalan form appears relatively late and may simply represent an assimilated variant of older redon, from the Late Latin variant retundus.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
rodó (feminine rodona, masculine plural rodons, feminine plural rodones)
Derived terms edit
References edit
- “rodó” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “rodó” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “rodó” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “rodó”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- ^ Buchi, Éva, Schweickard, Wolfgang (2008–) “*/reˈtʊnd-u/”, in Dictionnaire Étymologique Roman, Nancy: Analyse et Traitement Informatique de la Langue Française.
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
rodó