Polish edit

Etymology edit

From roz- +‎ płynąć.

Pronunciation edit

Verb edit

rozpłynąć pf (imperfective rozpływać)

  1. (reflexive with się) to sail apart, to sail away from one another
  2. (reflexive with się) to flow in different directions
  3. (reflexive with się) to melt
  4. (reflexive with się, colloquial, of money) to disappear, to vanish

Conjugation edit

Conjugation of rozpłynąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpłynąć
future tense 1st rozpłynę rozpłyniemy
2nd rozpłyniesz rozpłyniecie
3rd rozpłynie rozpłyną
impersonal rozpłynie się
past tense 1st rozpłynąłem,
-(e)m rozpłynął
rozpłynęłam,
-(e)m rozpłynęła
rozpłynęłom,
-(e)m rozpłynęło
rozpłynęliśmy,
-(e)śmy rozpłynęli
rozpłynęłyśmy,
-(e)śmy rozpłynęły
2nd rozpłynąłeś,
-(e)ś rozpłynął
rozpłynęłaś,
-(e)ś rozpłynęła
rozpłynęłoś,
-(e)ś rozpłynęło
rozpłynęliście,
-(e)ście rozpłynęli
rozpłynęłyście,
-(e)ście rozpłynęły
3rd rozpłynął rozpłynęła rozpłynęło rozpłynęli rozpłynęły
impersonal rozpłynięto
conditional 1st rozpłynąłbym,
bym rozpłynął
rozpłynęłabym,
bym rozpłynęła
rozpłynęłobym,
bym rozpłynęło
rozpłynęlibyśmy,
byśmy rozpłynęli
rozpłynęłybyśmy,
byśmy rozpłynęły
2nd rozpłynąłbyś,
byś rozpłynął
rozpłynęłabyś,
byś rozpłynęła
rozpłynęłobyś,
byś rozpłynęło
rozpłynęlibyście,
byście rozpłynęli
rozpłynęłybyście,
byście rozpłynęły
3rd rozpłynąłby,
by rozpłynął
rozpłynęłaby,
by rozpłynęła
rozpłynęłoby,
by rozpłynęło
rozpłynęliby,
by rozpłynęli
rozpłynęłyby,
by rozpłynęły
impersonal rozpłynięto by
imperative 1st niech rozpłynę rozpłyńmy
2nd rozpłyń rozpłyńcie
3rd niech rozpłynie niech rozpłyną
anterior adverbial participle rozpłynąwszy
verbal noun rozpłynięcie

Further reading edit

  • rozpłynąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpłynąć in Polish dictionaries at PWN