rozpraszanie

Polish

Etymology

From rozpraszać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.praˈʂa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: roz‧pra‧sza‧nie

Noun

rozpraszanie n

1. verbal noun of rozpraszać

Declension

Declension of rozpraszanie

	singular
nominative	rozpraszanie
genitive	rozpraszania
dative	rozpraszaniu
accusative	rozpraszanie
instrumental	rozpraszaniem
locative	rozpraszaniu
vocative	rozpraszanie

Further reading

• rozpraszanie in Polish dictionaries at PWN