rozpustnica

Polish

Etymology

From rozpustnik +‎ -nica.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.pustˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: roz‧pust‧ni‧ca

Noun

rozpustnica f (male equivalent rozpustnik)

1. female equivalent of rozpustnik (“debauchee, libertine”)

   Synonym: bezwstydnica

Declension

Declension of rozpustnica

	singular	plural
nominative	rozpustnica	rozpustnice
genitive	rozpustnicy	rozpustnic
dative	rozpustnicy	rozpustnicom
accusative	rozpustnicę	rozpustnice
instrumental	rozpustnicą	rozpustnicami
locative	rozpustnicy	rozpustnicach
vocative	rozpustnico	rozpustnice

Related terms

adjective

• rozpustny

 

adverb

• rozpustnie

 

nouns

• rozpusta
• rozpustność

 

verbs

• rozpuszczać
• rozpuścić

 

Further reading

• rozpustnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpustnica in Polish dictionaries at PWN