rozrzutnik
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
rozrzutnik m pers (female equivalent rozrzutnica)
- spendthrift (someone who spends money improvidently or wastefully)
- Synonyms: marnotrawca, utracjusz
Declension edit
Declension of rozrzutnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozrzutnik | rozrzutnicy/rozrzutniki (deprecative) |
| genitive | rozrzutnika | rozrzutników |
| dative | rozrzutnikowi | rozrzutnikom |
| accusative | rozrzutnika | rozrzutników |
| instrumental | rozrzutnikiem | rozrzutnikami |
| locative | rozrzutniku | rozrzutnikach |
| vocative | rozrzutniku | rozrzutnicy |
Noun edit
rozrzutnik m inan
- manure spreader (agricultural machine)
- Synonyms: roztrząsacz obornika, rozrzutnik obornika
Declension edit
Declension of rozrzutnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozrzutnik | rozrzutniki |
| genitive | rozrzutnika | rozrzutników |
| dative | rozrzutnikowi | rozrzutnikom |
| accusative | rozrzutnik | rozrzutniki |
| instrumental | rozrzutnikiem | rozrzutnikami |
| locative | rozrzutniku | rozrzutnikach |
| vocative | rozrzutniku | rozrzutniki |
Further reading edit
- rozrzutnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozrzutnik in Polish dictionaries at PWN