rutyna

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ruˈtɨ.na/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨna
• Syllabification: ru‧ty‧na

Etymology 1

Borrowed from French routine.

Noun

rutyna f

1. routine
2. tedium, monotony

Declension

Declension of rutyna

	singular	plural
nominative	rutyna	rutyny
genitive	rutyny	rutyn
dative	rutynie	rutynom
accusative	rutynę	rutyny
instrumental	rutyną	rutynami
locative	rutynie	rutynach
vocative	rutyno	rutyny

Derived terms

adjectives

• rutyniarski
• rutyniczny
• rutynistyczny
• rutynowany
• rutynowy

 

adverbs

• rutyniarsko
• rutynicznie
• rutynowo

 

nouns

• rutyniarstwo
• rutyniarz
• rutynista
• rutynistka
• rutynizacja
• rutynizm

 

verb

• rutynizować

 

Etymology 2

Borrowed from English rutin.

Noun

rutyna f

1. (biochemistry) rutin, rutoside

   Synonym: rutozyd

Declension

Declension of rutyna

	singular
nominative	rutyna
genitive	rutyny
dative	rutynie
accusative	rutynę
instrumental	rutyną
locative	rutynie
vocative	rutyno

Further reading

• rutyna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rutyna in Polish dictionaries at PWN