sanelin
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
sanelin
- dictation machine, dictaphone
- (colloquial, humorous) A mouth, especially in connection with eating.
Declension edit
Inflection of sanelin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sanelin | sanelimet | ||
genitive | sanelimen | sanelimien sanelinten | ||
partitive | sanelinta | sanelimia | ||
illative | sanelimeen | sanelimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | sanelin | sanelimet | ||
accusative | nom. | sanelin | sanelimet | |
gen. | sanelimen | |||
genitive | sanelimen | sanelimien sanelinten | ||
partitive | sanelinta | sanelimia | ||
inessive | sanelimessa | sanelimissa | ||
elative | sanelimesta | sanelimista | ||
illative | sanelimeen | sanelimiin | ||
adessive | sanelimella | sanelimilla | ||
ablative | sanelimelta | sanelimilta | ||
allative | sanelimelle | sanelimille | ||
essive | sanelimena | sanelimina | ||
translative | sanelimeksi | sanelimiksi | ||
abessive | sanelimetta | sanelimitta | ||
instructive | — | sanelimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Further reading edit
- “sanelin”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Verb edit
sanelin