sectarius
Latin edit
Etymology 1 edit
From secō (“cut, cut off; castrate”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /sekˈtaː.ri.us/, [s̠ɛkˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sekˈta.ri.us/, [sekˈt̪äːrius]
Adjective edit
sectārius (feminine sectāria, neuter sectārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sectārius | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria | |
Genitive | sectāriī | sectāriae | sectāriī | sectāriōrum | sectāriārum | sectāriōrum | |
Dative | sectāriō | sectāriō | sectāriīs | ||||
Accusative | sectārium | sectāriam | sectārium | sectāriōs | sectāriās | sectāria | |
Ablative | sectāriō | sectāriā | sectāriō | sectāriīs | |||
Vocative | sectārie | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria |
Related terms edit
Related terms
References edit
- “sectarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sectarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- sectarius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
Etymology 2 edit
From Latin secta (“sect”).
Noun edit
sectarius m (Medieval Latin)
- a sectary
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sectarius | sectariī |
Genitive | sectariī sectarī1 |
sectariōrum |
Dative | sectariō | sectariīs |
Accusative | sectarium | sectariōs |
Ablative | sectariō | sectariīs |
Vocative | sectarie | sectariī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).