silvicola
See also: silvícola
Italian edit
Adjective edit
silvicola
Anagrams edit
Latin edit
Etymology edit
silva (“woods”, “forest”) + -cola (“-inhabitor”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /silˈu̯i.ko.la/, [s̠ɪɫ̪ˈu̯ɪkɔɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /silˈvi.ko.la/, [silˈviːkolä]
Noun edit
silvicola m or f (genitive silvicolae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | silvicola | silvicolae |
Genitive | silvicolae | silvicolārum |
Dative | silvicolae | silvicolīs |
Accusative | silvicolam | silvicolās |
Ablative | silvicolā | silvicolīs |
Vocative | silvicola | silvicolae |
References edit
- “silvicola”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “silvicola”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- silvicola in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.