sofracı
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish سفرهجی (sofracı, “butler”), equivalent to sofra (“tablecloth”) + -cı.
Noun edit
sofracı (definite accusative sofracıyı, plural sofracılar)
Declension edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sofracı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4278