somnulentus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From somnus (“sleep”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /som.nuˈlen.tus/, [s̠ɔmnʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /som.nuˈlen.tus/, [somnuˈlɛn̪t̪us]
Adjective edit
somnulentus (feminine somnulenta, neuter somnulentum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | somnulentus | somnulenta | somnulentum | somnulentī | somnulentae | somnulenta | |
Genitive | somnulentī | somnulentae | somnulentī | somnulentōrum | somnulentārum | somnulentōrum | |
Dative | somnulentō | somnulentō | somnulentīs | ||||
Accusative | somnulentum | somnulentam | somnulentum | somnulentōs | somnulentās | somnulenta | |
Ablative | somnulentō | somnulentā | somnulentō | somnulentīs | |||
Vocative | somnulente | somnulenta | somnulentum | somnulentī | somnulentae | somnulenta |
Derived terms edit
References edit
- “somnulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- somnulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.