stipulus
Latin edit
Etymology edit
From Proto-Indo-European *steyp- (“stiff, erect”). See Latin stips, Latin stipō and English stiff.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈsti.pu.lus/, [ˈs̠t̪ɪpʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsti.pu.lus/, [ˈst̪iːpulus]
Adjective edit
stipulus (feminine stipula, neuter stipulum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | stipulus | stipula | stipulum | stipulī | stipulae | stipula | |
Genitive | stipulī | stipulae | stipulī | stipulōrum | stipulārum | stipulōrum | |
Dative | stipulō | stipulō | stipulīs | ||||
Accusative | stipulum | stipulam | stipulum | stipulōs | stipulās | stipula | |
Ablative | stipulō | stipulā | stipulō | stipulīs | |||
Vocative | stipule | stipula | stipulum | stipulī | stipulae | stipula |
Derived terms edit
References edit
- stipulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “stipulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- stipulus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung