strănutat
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of strănuta.
Noun edit
strănutat n (uncountable)
Declension edit
declension of strănutat (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) strănutat | strănutatul |
genitive/dative | (unui) strănutat | strănutatului |
vocative | strănutatule |
Verb edit
strănutat (past participle of strănuta)