suuharppu
Finnish edit
Etymology edit
From suu + harppu. Compare Swedish munharpa and Norwegian munnharpe.
Pronunciation edit
Noun edit
suuharppu
- Synonym of munniharppu
Declension edit
Inflection of suuharppu (Kotus type 1*B/valo, pp-p gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | suuharppu | suuharput | ||
genitive | suuharpun | suuharppujen | ||
partitive | suuharppua | suuharppuja | ||
illative | suuharppuun | suuharppuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | suuharppu | suuharput | ||
accusative | nom. | suuharppu | suuharput | |
gen. | suuharpun | |||
genitive | suuharpun | suuharppujen | ||
partitive | suuharppua | suuharppuja | ||
inessive | suuharpussa | suuharpuissa | ||
elative | suuharpusta | suuharpuista | ||
illative | suuharppuun | suuharppuihin | ||
adessive | suuharpulla | suuharpuilla | ||
ablative | suuharpulta | suuharpuilta | ||
allative | suuharpulle | suuharpuille | ||
essive | suuharppuna | suuharppuina | ||
translative | suuharpuksi | suuharpuiksi | ||
abessive | suuharputta | suuharpuitta | ||
instructive | — | suuharpuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |