svina
Italian edit
Verb edit
svina
- inflection of svinare:
Anagrams edit
Latvian edit
Noun edit
svina m
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Noun edit
svina n
Anagrams edit
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
svina n
Swedish edit
Etymology edit
Verb edit
svina (present svinar, preterite svinade, supine svinat, imperative svina)
- (colloquial) to behave like a swine (contemptible person), often of rude, indecent behavior or making a mess
- De svinade runt på olika krogar ― They acted like swine ("swined around") at various pubs
- Fan vad de svinat! Se så här ser ut! ― They're goddamn pigs! Look at this mess!
Conjugation edit
Conjugation of svina (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | svina | svinas | ||
Supine | svinat | svinats | ||
Imperative | svina | — | ||
Imper. plural1 | svinen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | svinar | svinade | svinas | svinades |
Ind. plural1 | svina | svinade | svinas | svinades |
Subjunctive2 | svine | svinade | svines | svinades |
Participles | ||||
Present participle | svinande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
See also edit
References edit
Volapük edit
Noun edit
svina