takvim

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish تقویم (takvim, “a straightening, putting in proper order, showing the correct state of, the correct times or places of celestial phenomena etc. hence an almanac, a calendar”), from Arabic تَقْوِيم (taqwīm, “calendar”), verbal noun of قَوَّمَ (qawwama).

Pronunciation

• IPA^(key): /takˈvim/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: tak‧vim

Noun

takvim (definite accusative takvimi, plural takvimler)

1. calendar

Declension

Inflection
Nominative	takvim
Definite accusative	takvimi
	Singular	Plural
Nominative	takvim	takvimler
Definite accusative	takvimi	takvimleri
Dative	takvime	takvimlere
Locative	takvimde	takvimlerde
Ablative	takvimden	takvimlerden
Genitive	takvimin	takvimlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular takvimim takvimlerim 2nd singular takvimin takvimlerin 3rd singular takvimi takvimleri 1st plural takvimimiz takvimlerimiz 2nd plural takviminiz takvimleriniz 3rd plural takvimleri takvimleri Definite accusative Singular Plural 1st singular takvimimi takvimlerimi 2nd singular takvimini takvimlerini 3rd singular takvimini takvimlerini 1st plural takvimimizi takvimlerimizi 2nd plural takviminizi takvimlerinizi 3rd plural takvimlerini takvimlerini Dative Singular Plural 1st singular takvimime takvimlerime 2nd singular takvimine takvimlerine 3rd singular takvimine takvimlerine 1st plural takvimimize takvimlerimize 2nd plural takviminize takvimlerinize 3rd plural takvimlerine takvimlerine Locative Singular Plural 1st singular takvimimde takvimlerimde 2nd singular takviminde takvimlerinde 3rd singular takviminde takvimlerinde 1st plural takvimimizde takvimlerimizde 2nd plural takviminizde takvimlerinizde 3rd plural takvimlerinde takvimlerinde Ablative Singular Plural 1st singular takvimimden takvimlerimden 2nd singular takviminden takvimlerinden 3rd singular takviminden takvimlerinden 1st plural takvimimizden takvimlerimizden 2nd plural takviminizden takvimlerinizden 3rd plural takvimlerinden takvimlerinden Genitive Singular Plural 1st singular takvimimin takvimlerimin 2nd singular takviminin takvimlerinin 3rd singular takviminin takvimlerinin 1st plural takvimimizin takvimlerimizin 2nd plural takviminizin takvimlerinizin 3rd plural takvimlerinin takvimlerinin

Derived terms

• güneş takvimi
• hicri takvim
• kamerî takvim
• miladi takvim
• Rumi takvim
• Yahudi takvimi

 

Related terms

• ikamet
• istikamet
• kaim
• kaime
• kamet
• kavim
• kaymakam
• kayme
• kayyum
• kıvam
• kıyam
• kıyamet
• kıymet
• makam
• mukavemet

 

Further reading

• “takvim”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “takvim”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4560