troosteloos

Dutch

Etymology

From Middle Dutch troosteloos. Equivalent to troost (“comfort, consolation”) +‎ -e- +‎ -loos (“-less, without -”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtroːs.təˌloːs/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: troos‧te‧loos

Adjective

troosteloos (comparative troostelozer, superlative meest troosteloos or troosteloost)

1. unconsoled.
2. inconsolable

   Synonym: ontroostbaar

3. grim, depressing, hopeless.

Inflection

Inflection of troosteloos
uninflected	troosteloos
inflected	troosteloze
comparative	troostelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		troosteloos	troostelozer	het troosteloost het troostelooste
indefinite	m./f. sing.	troosteloze	troostelozere	troostelooste
	n. sing.	troosteloos	troostelozer	troostelooste
	plural	troosteloze	troostelozere	troostelooste
definite		troosteloze	troostelozere	troostelooste
partitive		troosteloos	troostelozers	—

Derived terms

• troosteloosheid